ترکیب فاصله تاکسونومیکی خاک ها و درخت تصمیم برای پیش بینی مکانی کلاس های خاک در اردکان

نقشه­برداری رقومی با مطالعه پروفیل­های خاک و طبقه­بندی کردن آن­ها شروع می­شود. مسئله اصلی در این روش ارتباط دادن کلاس­های خاک با تعدادی متغیرهای کمکی است. روش­های کنونی نقشه­برداری، کلاس­های خاک را تنها به عنوان­هایی مستقل در نظر گرفته و در نهایت سعی در حداقل کردن خطای طبقه­بندی دارند. این در حالی است که خاک در سطوح تاکسونومیکی دارای روابطی است. با استفاده از درخت تصمیم می­توانیم الگوریتمی را تعریف کنیم که فواصل تاکسونومیکی را به جای خطای طبقه­بندی حداقل کند. این پژوهش، برای پیش­بینی مکانی کلاس خاک در منطقه­ای به وسعت 720 کیلومتر مربع در اردکان از درخت تصمیم استفاده شد. نخست، بر اساس روش مربع لاتین، مکان جغرافیایی 187 پروفیل خاک مشخص، تشریح، و نمونه­برداری گردید و بر اساس سیستم آمریکایی طبقه­بندی شد. متغیرهای محیطی یا نمایندگان عوامل خاک­سازی که در این پژوهش استفاده شد شامل اجزاء سرزمین، داده­های تصویر ETM+ ماهواره لندست و نقشه سطوح ژئومورفولوژی است. برای محاسبه فواصل تاکسونومیکی از آنالیز تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از فواصل تاکسونومیکی منجر به دقت کلی مدل به میزان 70% شده است. همچنین، نتایج نشان داد که برای پیش­بینی کلاس خاک متغیرهای شاخص خیسی، سطوح ژئومورفولوژی و شاخص صافی قسمت میانی دره با درجه تفکیک بالا با اهمیت­ترین هستند. در کل نتایج نشان داد که مدل­های درختی به همراه فواصل تاکسونومیکی دارای دقت قابل قبولی است. بنابراین پیشنهاد می­شود در مطالعات آینده جهت تهیه نقشه رقومی خاک از مدل­های درختی به همراه فواصل تاکسونومیک استفاده شود.